“Waar ga je heen?” “Ik moet nog even snel een boodschap doen. Zet de aardappels maar vast op, ik ben zo terug.”
“Schiet je op, we moeten weg.” “Ik kom er aan, ik moet nog even snel wat printen wat mee moet.”
Zomaar een paar voorbeelden uit het dagelijkse leven waarbij in de meeste gevallen iets mis gaat. ‘Even’ en ‘snel’ passen blijkbaar niet bij elkaar. Bij de eerste gaat vaak iets mis zoals brug omhoog, spoorbomen dicht of een lange rij voor de kassa omdat de papierrol op is, bij de tweede dingen zoals inkt of papier dat op is, of de computer die in storing slaat (doet ie anders nooit). In gedachten zie ik u glimlachen, u herkent het.
Tja, we leven in een snelle tijd. Dat weet je en daar heb je je leven inmiddels al op ingericht. En eigenlijk gaat dat best goed. Maar, of de gewenning begint toe te slaan of we beginnen onszelf te overschatten, soms gaat het ons niet snel genoeg en komt ‘even’ om de hoek kijken. Even snel dit, even snel dat. Soms, heel soms gaat het goed maar meestal niet. En dan sta je daar met je aangebrande aardappelen of geen printje. Gggrrrr…..
Maar gggrrrr op wie? Niet op ons zelf, wij zijn immers snel geworden. Toch? Dan moet de schuld dus aan de techniek liggen. Ja, dat is het, de techniek kan ons niet bijbenen! De omgekeerde wereld? Och, er doen zich vaker vreemde verschijnselen voor. Ja hoor, de techniek is de boosdoener. Zeker weten.
Maar als je tot bedaren bent gekomen slaat de twijfel toe. De techniek is immers door de mens gemaakt en als die niet zegt wat de techniek moet doen, gebeurt het niet. Dus….. zijn we onze eigen boosdoener. En zijn we zelf nog niet toe aan ‘even snel’. En nu niet ‘even rustig’ aan gaan doen want daar volgt ongetwijfeld een ‘even snel’ op want we denken dat we de tijd die we voor ons gevoel hebben verdaan met ‘even rustig’ weer ‘even snel’ moeten inhalen en dan zijn we weer terug bij het begin van deze column.
Nee, op tijd beginnen, rustig doorpielen en ‘even’ verbannen naar verweggistan. Het voldoet mij tenminste best zowel in het dagelijks leven als bij het schrijven van mijn columns. En dan hoop ik maar dat u ook de tijd neemt voor het lezen ervan. Ik moet u per slot van rekening wel bij kunnen houden.
MPM.