Het is bijna 75 jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog beëindigd is. Ieder jaar gedenken we dat. We lezen prachtige gedichten en zijn 2 minuten stil. We zingen het volkslied, bekijken de films en praten erover. We zijn blij dat de oorlog voorbij is.
De laatste weken is er veel veranderd. Rusland en Oekraïne. Het is maar een paar landen verder weg als Polen en Duitsland. Hoe zou de gemiddelde Ysbrechtumer in 1939 over die oorlogsdreiging hebben gedacht? Zouden ze toen serieus hebben overwogen dat zij er zelf ook rechtstreeks mee te maken zouden krijgen? Ik kan me er niets bij voorstellen dat hier oorlog uit zou kunnen breken. Over een paar jaar, of misschien volgend jaar, of misschien volgende week.
Zouden we over 75 jaar nog steeds op 4 mei om half 8 naar de Hoanne lopen? In gedachten de gevallenen van de Tweede Wereld oorlog herdenken? Of herdenken we dan nieuwe slachtoffers in nieuwe oorlogen? Nieuw verdriet en nieuwe bevrijding?
Reinier Overmaat – Het idee
Ik heb een idee,
revolutionair,
maar toch een oude traditie.
Ik heb een idee,
het is klein,
maar met een groots gebaar.
Ik heb een idee,
stil als een schilderij
maar toch levendig.
Ik heb een idee,
zwart-wit,
maar toch genuanceerd, kleurig.
Ik heb een idee,
zacht als wol,
maar toch sterk.
zoet als fruit,
maar toch bitter.
Ik heb een idee,
ongemakkelijk soms,
maar door iedereen gerespecteerd.
Allemaal stil, twee minuten.
De gevallenen, de gekrenkten.
Verleden, heden en toekomst,
In één.
Bron: www.4en5mei.nl