Vakantie

Ik kreeg een vriendelijke herinnering of ik nog een column wilde schrijven, het was mijn beurt. Oeps, helemaal vergeten, sorry! Ik zat in de vakantiemodus en dan blijft de agenda wat vaker dicht. Er staat deze weken ook niet al te veel in, dat is het fijne van vakantie. Even geen afspraken, geen moeten, geen verplichtingen. Ook al werk ik deze vakantie gewoon door (de vakantie-vakantie met vliegtuig en zonnebaden is pas in september), ik heb wel altijd het vakantie-gévoel. Wat langer blijven liggen, wat langzamer ontbijten, de stofzuiger eens laten staan. ’s Ochtends snel wat klusjes doen en ’s middags genieten. Het was ook zo warm de afgelopen maanden. Lamlendig met een boekje in de tuin liggen, en soms was het daar zelfs te warm voor.

Echt vakantie dus. Ook voor het nieuws in Ysbrechtum. De laatste nieuws updates op de site zijn van de dorpsfeesten, zo rond begin juli. Hmm. Het nieuws hield ook vakantie in Ysbrechtum. Niet in de wereld. Oh nee. Er waren reuzen, een zwemmer, een verdachte die na 20 jaar werd gevonden en er was een maansverduistering. Ik heb vooral zelf erg genoten van de zwemmer. Man, man, wat een prestatie. Ik krijg nog kippenvel als ik eraan denk. De reuzen zag ik niet. Ik heb bij hele drukke evenementen vaak last van FOBTWOLOOP. Ja, dat is een nieuwe term. Fear Of being there with a lot of other people. Zelf bedacht. Maar daar heb ik dus last van. Ik heb het later teruggezien op de televisie en het was fantastisch. Ik kreeg een beetje last van FOMO, maar toen was het al te laat.

Het was ook te laat voor iemand die ik sprak over Ollolai. Die had dat niet gezien en wist er niet van. Ollolai zegt u vragend? U kent dat ook niet?
Oh, dat was geweldig. Een televisieprogramma wat de afgelopen twee weken elke avond op tv was, RTL 4 en waarin een aantal koppels een huis kocht in het slaperige dorpje Ollolai op Sardinië. Dit huis kochten ze voor 1 euro op de voorwaarde dat ze het verbouwden, dat ze een plan hadden en dat ze ervoor zorgden dat het dorpje minder slaperig werd. En een van de deelnemers was Marije. Marije komt uit Ysbrechtum en haar ouders wonen hier nog steeds. Weest wel juh, Sietske en Henk Graafsma! Als u het nog wilt zien ga ik de uitkomst niet verklappen maar we kunnen trots zijn op onze oud-dorpsgenoot. (In september gaat het trouwens verder, mét Marije en Ovan.)
Ik had daar best wel even over willen lezen op onze dorpssite. Of over de exposities in de kerk. Geen uitgebreid verslag hoor, de redactie mag ook best ’s middags een boekje lezen, maar wel even een extra nieuwsitem. Johannes heeft het bier in de aanbieding, de kratten moet op. En er was een kaatspartij waar men nog barbezetting voor zocht. Ik vind ook klein nieuws leuk. Als het maar over mijn eigen dorp gaat en z’n inwoners. Ik vind recepten best leuk maar pas als het specifiek van een Ysbrechtumer is: “Het recept van…”. Of over de tuinen: heeft er iemand stekjes, zaadjes of iets anders in de aanbieding, ik noem maar wat. Heeft iemand een mooie foto van de maansverduistering gemaakt, ik noem maar wat…(alweer?)

Ja, ik noem nogal wat. Maar dat is het voordeel van een column schrijven, je mag wat benoemen. Het zou ook leuk zijn trouwens, als er weer eens wat nieuwe columnisten bij zouden komen!

Maar goed, het was een mooie, droge, warme zomer. En hij is al bijna weer voorbij. Dus geef ik u, als tegenhanger van deze, ietwat kritische column een fijn liedje. Geheid dat het gezellig de hele dag bij u blijft…

https://www.youtube.com/watch?v=23ORU2CZ5K4

Die & die