Ik heb het er vaker over gehad, communicatie. Ik vind het gewoon boeiend hoe mensen met elkaar contact maken of juist niet. Maar ook hoe er vanuit instanties contact wordt gezocht met u en mij. Dat is rete interessant en een vak apart, want u en ik zijn best verschillend en waar u blij van wordt, doet mij misschien wel gruwen. Toch worden we vaak op dezelfde manier benaderd.
Zo zitten we onlangs in de wachtkamer van het MCL. Dokter heeft een spoedgeval, dus we moeten even geduld hebben. Geduld en wachtkamers, daar hebben al heel wat knappe communicatiekoppen met elkaar naar gekeken. Zo ook bij het MCL. Ik zie in mijn fantasie voor me, hoe zo’n vergadering in het MCL heeft plaatsgevonden:
‘We hangen een tv op’, roept er 1. ‘Daar zetten we leuke nieuwtjes op over het ziekenhuis,’ vult een ander aan. ‘En mooie foto’s van Leeuwarden’, doet de nieuwe collega een duit in het zakje, duidelijk geen medische achtergrond, maar overgekomen uit het bedrijfsleven.
Zo zijn vast ook de buienradar en de nieuwsheadline-feed (dat bewegende balkje onderin het scherm) aan de programmering toegevoegd. Maar ja, wat kan je er dan nog meer op zetten, want een wachttijd van minder dan 15 minuten is eigenlijk geen wachttijd in het ziekenhuis en er waren eigenlijk nog maar 7 gevuld.
Nu komt het aan op creativiteit en al gauw werd het eerste topidee gelanceerd: we bieden sympathieke stichtingen de gelegenheid om hun stichting te promoten. Er was één stichting geïnteresseerd: de stichting die in Friesland aandacht vraagt voor de bestrijding van analfabetisme. Prachtig doel, want er schijnen 13% Friezen tussen de 16 en 60 rond te lopen die moeite hebben met lezen en schrijven en op het tv-spotje wordt de link naar medische bijsluiters gelegd. Heel nuttig. De stichting heeft zelfs een eigen website, gesponsord door de provincie: www.betterlezeenskriuwe.nl. Hatsikidee! Welke communicatiekundige die websitenaam heeft bedacht? Ik ben er nog niet over uit of het nu geniaal is of absurd. Tegen de tijd dat je de URL foutloos kunt intypen, heb je de stichting niet meer nodig!
Terug naar de programmering, want nu waren er 7,5 minuten gevuld. Er kwam een extra pagina bij met de wachttijden van de doctoren. Leuk bedacht, maar het zegt niet zoveel. Ze hadden allemaal 0 tot 15 minuten wachttijd. Er was nog echt wat anders nodig.
Een paar creatieve geesten bedachten dat ze misschien wel veel voorkomende problemen met patiënten konden oplossen en tegelijkertijd zendtijd vullen. Blijkbaar is het een probleem dat patiënten te weinig bewegen als ze eenmaal opgenomen zijn in het ziekenhuis. Ik kan me er iets bij voorstellen, want je wordt tegenwoordig niet zo snel meer opgenomen in een ziekenhuis. Je moet wel goed ziek zijn voor je eenmaal wordt opgenomen en zo niet, dan sturen ze je al snel naar huis. Maar goed, blijkbaar wordt er onder de patiënten toch te weinig bewogen en moet daar iets aan gedaan worden. De creatievelingen bedachten filmpjes waarin naast hele simpele tekeningen, gezichten van ‘echte’ patiënten op ‘trekpoppetjes’ opvoedende uitspraken doen.
Voorbeeld: een zuur 
kijkende oudere mevrouw heeft geknoeid op haar bed. Tja, zegt dan een jongeman, dat was niet gebeurd als u gewoon aan tafel had gegeten. Meer bewegen is goed voor u.
DUH! Een beetje geschokt kijken manlief en ik elkaar aan. Is dit serieus? Ja, dus. Er waren zo’n 4 variaties op het thema ‘blijf in beweging, dat is beter voor u’. Brrr wat een vreselijk belerende filmpjes. Wat mij betreft slaan ze de plank helemaal mis. Maar misschien maakt dat niet uit, want ik heb het er nog wel over, dus blijft er vast wat van de boodschap hangen en is het filmpje effectief.
Ik kijk nog eens om me heen in de grote wachtkamer. Kinderen spelen met Lego, mensen praten gedempt met elkaar. Anderen lezen tijdschriften, eigenlijk kijkt niemand naar de tv’s. En er is nog wel zoveel energie in gestoken. Tsssss.
Dan worden we opgeroepen. Fijn binnen de 15 minuten en ik heb weer een column klaar.
Tikkie tikkie